ako sa telo zbavuje toxinov

Ako sa telo zbavuje toxínov?

Cítite sa unavení a bez energie? Ste nervózni a podráždení? Trápia vás bolesti hlavy, alergie, kožné ochorenia, či tráviace problémy? To všetko sú príznaky toho, že je vaše telo zaplavené množstvom toxínov. Každý organizmus má schopnosť im do určitej miery odolávať, ale ak sa ich v tele nazbieralo príliš veľa a telo si s nimi nevie poradiť, začnú sa prejavovať uvedené príznaky. Narušený vnútorný stav tela sa odráža aj navonok – zhoršuje sa stav pokožky (akné, vyrážky, ekzémy), vlasy sú matné a často nadmieru vypadávajú, nechty sú lámavé a štiepia sa.

Ako sa toxíny dostanú do tela?

Vplyvom prostredia a súčasného životného štýlu prichádzame každý deň do kontaktu s mnohými látkami – toxínmi, ktoré môžu podráždiť alebo poškodiť organizmus. Toxíny sa do tela dostávajú rôznymi spôsobmi. V prvom rade je to strava, ktorá obsahuje čoraz viac cukrov, tukov a konzervantov. Mnohé potraviny sú priemyselne spracovávané a obsahujú len veľmi málo dôležitých živín. Ďalej je to nadmerné užívanie liekov nielen u ľudí, ale aj u hospodárskych zvierat, ktoré sú určené na ďalšiu konzumáciu.

Taktiež nadmerná konzumácia alkoholu, cigariet, syntetických látok používaných v kozmetike, čistiacich prostriedkoch, či bytových doplnkoch, znečistené ovzdušie  – to všetko sú látky, s ktorými sa naše telo musí vysporiadať.

Negatívnym prvkom je aj trvalý stres, ktorý zvyšuje toxickú záťaž. Výskumy ukázali, že vysoká hladina stresových hormónov (napr. adrenalínu a kortizolu) môže zmeniť prospešné detoxikačné procesy na škodlivé, čím sa v tele ešte viac podporí množenie toxínov.

Čo s tým?

Mnoho akútnych i chronických zdravotných problémov pramení práve v hromadení toxínov v tkanivách. Bunky potom nedostávajú dostatok živín a „dusia sa.“ Preto je potrebná detoxikácia – očistný proces, pri ktorom sa telo zbavuje škodlivých látok, ktoré ho zaťažujú. Je to prostriedok na obnovenie rovnováhy v organizme, ktorá najviac podporuje regeneračné a samoliečivé schopnosti tela. Správne prevedená detoxikácia harmonizuje organizmus, navodzuje pocit zdravia, zvyšuje energiu a vyjasňuje myseľ.

Ako prebieha detoxikácia?

Pri detoxikácii dochádza k uvoľňovaniu toxických látok a k rozpúšťaniu rôznych ložísk, ktoré sú naukladané v tele. Toxíny sa vylučujú cez sliznice – prostredníctvom moču, stolice, potením, hlienmi a pod. Obličky filtrujú krv, močom vylučujeme hlavne zlúčeniny močoviny, ktoré sú veľmi toxické. Črevá zbavujú telo zvyškov trávenia, pokožka vylučuje toxíny a pľúca vylučujú najmä ostatky oxidu uhličitého. Pečeň odstraňuje jedovaté látky – tie, ktoré prijímame, ako aj tie, ktoré sa v tele vytvárajú samy. Podmienkou detoxikácie je plynulé vylučovanie odpadových látok, čo zabezpečuje správny pitný režim, aby sa uvoľnené látky mohli z tela rýchlo a bez problémov vylúčiť.

Detoxikácia organizmu je prirodzená funkcia tela, ktorá prebieha v pečeni neustále v dvoch hlavných fázach:

  1. premena toxínov pomocou enzýmov na reaktívne látky
  2. premena produktov prvej fázy na zlúčeniny rozpustné vo vode.

V oboch fázach pri premene toxínov sú nevyhnutné enzýmy a pomocné látky – kofaktory. Enzýmy sú vlastné produkty tela. Ide o bielkovinové látky a naše telo potrebuje na ich výrobu základné stavebné látky – aminokyseliny. Tieto enzýmy sú schopné obnovy – a ich množstvo musí byť v ideálnom prípade schopné pokryť všetky reakcie detoxikácie pre zneškodnenie toxínov v tele.

Do druhej fázy detoxikácie vstupujú ďalšie enzýmy a rôzne pomocné látky, ktoré asistujú pri premene toxických látok na vo vode rozpustné látky, vďaka ktorým sa následne pôvodné toxíny vylúčia z tela von. Medzi tieto pomocné látky patria rôzne živiny, antioxidanty, minerálne látky a vitamíny, ktoré ovplyvňujú nielen samotné reakcie druhej fázy detoxikácie, ale i produkciu detoxikačných enzýmov nevyhnutných v prvej fáze detoxikácie.

Začiatok detoxikácie môže byť náročný. Odstraňovanie toxínov z tela môže so sebou zo začiatku priniesť niektoré vedľajšie účinky – napr. únavu, malátnosť, zápchu, svrbenie pokožky, pocit chrípky alebo problémy so spánkom. Avšak tieto príznaky by mali po 3 až 4 dňoch ustáť.

Vďaka detoxikácii pocítite viac ľahkosti, energie, zbavíte sa prebytočných kíl, posilníte imunitný systém, zlepší sa pokožka aj vlasy a spomalíte starnutie (pretože práve množstvo toxínov je jedným z faktorov, ktorý významne prispieva k starnutiu).

Ing. Alena Chrenková, PhD.

Prečítajte si: Tipy na odstránenie toxínov z tela

koenzym q10, účinky koenzýmu Q10, účinky koenzím Q10

Koenzým Q10 a jeho vplyv na mladosť pokožky

Prečo je koenzým Q10 pre pleť taký dôležitý?

Určite ste postrehli, že sa v posledných rokoch čoraz častejšie skloňuje názov  koenzým Q10 a možno ani neviete, prečo je pre naše telo tak nesmierne dôležitý. Na pultoch lekární, drogérií a parfumérií sa objavujú rôzne krémy, zubné pasty, šampóny a výživové doplnky. Vďaka koenzýmu Q10, ktorý obsahujú, sa ich účinky najčastejšie pripisujú mladosti, kráse, či energii.

Čo je koenzým Q10?

Koenzým Q10 (CoQ10) známy aj ako „vitamín Q“ sa prakticky vyskytuje vo všetkých bunkách ľudského tela a je pre náš organizmus potrebnou látkou. Používa sa na spomalenie starnutia a patrí k významným antioxidantom. Antioxidanty  majú  kľúčový význam v boji proti voľným radikálom. Bez kyslíka je možné prežiť len niekoľko minút, ale naše zdravie a dlhovekosť závisia od schopnosti tela vydržať rozkladné deje spôsobené kyslíkom. Takzvané agresívne atómy kyslíka rozrážajú steny bunky, ak nie je chránená vrstvou antioxidantov (látok, ktoré kyslík viažu) a následne vznikajú voľné radikály. Tie poškodzujú pleť a spôsobujú jej starnutie. Tvoria sa nekontrolovateľne rýchlo najmä preto, že je organizmus vystavený množstvu látok, ktoré sú pre telo cudzie (tabak, alkohol, farbivá v strave, slnečné žiarenie, karcinogény,…).

Koenzym Q10 tiež pomáha bunkám zásadným spôsobom vytvárať energiu pre všetky bunkové procesy. Od regenerácie buniek, po syntézu kolagénu. To znamená, že práve tento zázrak nášho tela sa stará o to, aby sme dokázali využiť energiu zo stravy pomocou štiepenia tukov, sacharidov a bielkovín. Hrá dôležitú rolu nie len pre zachovanie krásy, mladosti, vitality, ale aj pri liečbe mnohých ochorení. Koenzymománia nastala kvôli zisteniu vedcov, že po 25. roku života sa začína jeho tvorba spomaľovať. Zvyšujúcim sa vekom sa množstvo koenzýmu Q10 v organizme znižuje, pretože sa znižuje jeho hladina v tkanivách. Bez koenzýmu Q10 sa preruší tvorba energie, čím sa zastavia všetky biochemické pochody v bunke. Tento jav býva následne často spojený s výskytom niektorých príznakov starnutia pleti. Zlý vplyv na jeho tvorbu má aj prepracovanosť, stres, či choroba.

Kde všade sa koenzým Q10 vyskytuje?

Takmer všetko, čo jeme, obsahuje rôzne formy koenzýmu Q, ale len určitá časť je vo forme koenzýmu Q10. Preto by sme sa mali stravovať rozmanito. Prirodzenými zdrojmi koenzýmu Q10 sú makrely, lososy, sardinky a morské produkty, hovädzie mäso, srdce, pečeň, obličky, olivový olej, slnečnica, hrozno, orechy a arašidy. Zo zeleniny je to najmä brokolica a rôzne strukoviny. Tieto súčasti potravy nám poskytujú 30 mg koenzýmu Q10 na deň, avšak v našom jedálničku často chýbajú. Jeho množstvo tiež klesá skladovaním a tepelnou úpravou jedla. Podobne v organizme klesá so zvyšujúcim sa vekom človeka. Naše telo je schopné využívať aj iné formy koenzýmu Q, pokiaľ najskôr prejdú chemickou transformáciou v pečeni. Zdá sa, že schopnosť pečene plniť túto funkciu sa zoslabuje chorobou, ale tiež starnutím. Práve vtedy, keď telo potrebuje koenzým Q10, jeho schopnosť zaistiť si dostatočné množstvo tejto látky klesá, bez ohľadu na to, ako sa stravujeme. Jeho maximálna koncentrácia sa vytvára medzi 20. – 40. rokom života. So zvyšujúcim sa vekom sa v organizme tvorí menej CoQ10. Je dokázané, že u 80 ročného človeka koncentrácia CoQ10 v  organizme je na úrovni dvoj- až trojročného dieťaťa. Jeho nedostatok môžeme doplniť vo forme doplnku výživy alebo podpornou terapiou. V situácii, keď si organizmus nedokáže vytvoriť dostatočné množstvo CoQ10 (starnutie, choroby), odporúča sa užívať ho ako doplnok výživy (v denných dávkach maximálne do 60 mg), prípadne vo vyšších denných dávkach ako podporná terapia viacerých chorôb. Normálny zdravý človek, ktorý nežije pod neustálym stresom, má vlastný prísun tejto látky, nepotrebuje jej umelé dodávanie. Ak má však človek srdcovo-cievne problémy, je vo zvýšenej miere vystavený voľným radikálom alebo má poškodený imunitný systém, môže uvažovať o jeho doplnení vo forme tabliet. Pre pozorovateľné výsledky musia denné dávky koenzýmu Q10 dosiahnuť minimálne 30 mg. V špecifických prípadoch môže táto dávka vystúpiť na 100 mg, koncentrovanejšia dávka je zrejme zbytočná.

Vedeli ste, že?

Starnutie je spojené aj so zvýšenou tvorbou vrások. Je dokázané, že výživové doplnky a kozmetické prípravky obsahujúce vyššiu koncentráciu koenzýmu Q10 výrazne omladzujú pleť a redukujú hĺbku vrások. Úspech podpornej terapie s CoQ10 možno dosiahnuť iba pri pravidelnom užívaní CoQ10.

Vedeli ste, že?

V organizme mladého človeka sa tvorí dostatočné množstvo koenzýmu Q10, najviac medzi 20. a 40. rokom života. S pribúdajúcim vekom sa jeho hladina znižuje – vo veku 60 – 70 rokov až o 65 %.

Ing. Zuzana Chovancová

sulforafan

Sulforafan

Sulforafan jest związkiem siarki. W roślinach sulforafan wiąże się z cząsteczką cukru jako glukozynolan sulforafanu. Występuje naturalnie w warzywach, takich jak brokuły, kalafior, kapusta i jarmuż. Najbogatszym źródłem sulforafanu są główki brokułów.

Sulforafan działa jako cząsteczka sygnałowa. Gdy tylko dostanie się do komórki, ma zdolność uruchomienia ponad 200 genów, które mogły zostać wyłączone z powodu wysokiej toksyczności komórki, złego trybu życia lub podeszłego wieku. Gdy geny zostaną aktywowane, zaczynają wytwarzać enzymy detoksykacyjne i przeciwutleniające, które oczyszczają komórkę z toksyn i przywracają jej maksymalną funkcjonalność.

Wiele badań pokazuje, że sulforafan ma pozytywny wpływ na raka prostaty, pęcherza moczowego, wątroby, jajnika, okrężnicy i płuc.

Sulforafan:

  • zapobiega wzrostowi komórek nowotworowych poprzez zakłócanie aktywności białek wspomagających podział komórek wewnątrz komórek nowotworowych;
  • może powodować samozniszczenie komórek raka okrężnicy;
  • wzmacnia działanie enzymów detoksykacyjnych, które zapobiegają działaniu substancji odpowiedzialnych za powstawanie nowotworów;
  • chroni organizm przed szkodliwymi substancjami, zarazkami i zmianami komórkowymi.

K2 AntiAge zawiera surowy ekstrakt z brokułów. Ekstrakt usuwa zbędny balast i wspomaga wchłanianie składników odżywczych.

Surowe brokuły mają bioaktywność około 37% (sulforafan), ale jeśli gotujemy brokuły, ich bioaktywność spada do 3,4%. Podobnie suforafan z gotowanych brokułów wchłania się dłużej. Surowe brokuły -1,6 godziny, gotowane brokuły - 6 godzin.

zensen a jeho adaptogenna cinnost

Ženšen pravý – Panax Ginseng

Żeń-szeń prawdziwy jest zaliczany do jednych z najsilniej działających roślin adaptogennych, co zawdzięcza zawartości związków czynnych. Zawiera mieszankę kilkudziesięciu unikalnych substancji o wysokim działaniu. Te substancje czynne stanowią ponad 20% masy suszonego korzenia. Żeń-szeń wykazuje korzystny wpływ na cały organizm człowieka i działa jak środek pobudzający, np. jak kawa, herbata, nikotyna i napoje energetyczne. Jego działanie zaczyna się stopniowo, ale jest długotrwałe i korzystniejsze dla zdrowia we wszystkich aspektach.

Żeń-szeń spowalnia starzenie się komórek, pomaga zapobiegać chorobom cywilizacyjnym. Jest to jeden z najsilniejszych stymulantów tradycyjnej medycyny chińskiej i jednocześnie najskuteczniejszym do tej pory adaptogenem. To nie lekarstwo ani cud, to tylko roślina.

Żeń-szeń zawiera substancje czynne saponiny - GINSENOIDY, które działają stabilizująco (adaptogennie) na fizjologię człowieka. W ciągu ostatnich 70 lat żeń-szeń był przedmiotem wielu badań i został oceniony jako jeden z najskuteczniejszych adaptogenów.

Udowodnione działanie żeń-szenia na organizm ludzki

Aktywność mózgu

  • zwiększa wydolność fizyczną i psychiczną organizmu,
  • poprawia pamięć, koncentrację, orientację przestrzenną i zdolność uczenia się,
  • spowalnia starzenie się komórek mózgowych i ich zużycie,
  • długotrwałe stosowanie może pozytywnie wpływać na sprawność umysłową osób cierpiących na chorobę Alzheimera.

Czynność układu sercowo-naczyniowego

  • normalizuje ciśnienie krwi – obniża je u osób z nadciśnieniem i odwrotnie u osób z niskim ciśnieniem,
  • saponiny pomagają obniżyć poziom cholesterolu we krwi
  • poprawia krążenie krwi i zmniejsza ryzyko miażdżycy,
  • wzmacnia serce, płuca, wątrobę, śledzionę i nerki,
  • zapobiega powstawaniu hemoroidów i żylaków.

Płodność

  • poprawia potencję,
  • zwiększa liczbę i aktywność ruchliwych plemników,
  • bierze udział w działaniu NO (odpowiada za erekcję), poprawia libido.

Stres

  • przyspiesza uwalnianie hormonów wchodzących w skład naturalnego mechanizmu obrony antystresowej, ograniczając tym samym fizjologiczne wskaźniki stresu,
  • stabilizuje poziom kortyzolu (głównego hormonu stresu),
  • jako adaptogen jest jednym z najlepszych środków ochrony przed stresem psychicznym.

Pomaga chorym na raka przetrwać radioterapię

  • badania kliniczne dowiodły, że żeń-szeń bardzo pomaga chorym na raka podczas radioterapii. Zwiększa liczbę płytek krwi, krwinek białych i czerwonych. Zmniejsza gorączkę spowodowaną promieniowaniem, poprawia apetyt i ogólnie przyspiesza regenerację organizmu. Ma znaczący wpływ na organizm jako profilaktyka i ochrona przed promieniowaniem.

Odporność

  • wzmacnia odporność,
  • ma działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne,
  • hamuje przewlekłe stany zapalne, nadmierną reakcję alergiczną (choroby autoimmunologiczne), chroni organizm przed wirusami.

Żeń-szeń prawdziwy zwiększa zdolność do pracy i dostarcza organizmowi energii, nie powodując przy tym nocnej bezsenności. Pobudza wątrobę, zapobiega wrzodom żołądka, poprawia pracę mózgu, wspomaga koncentrację oraz pomogą utrzymać gospodarkę hormonalną na właściwym poziomie. Jest ceniony jako afrodyzjak, chroni przed nowotworami. Pomaga przy zaburzeniach metabolicznych, takich jak cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu, problemy z wątrobą, problemy żołądkowe. Ma pozytywny wpływ na choroby pochodzenia nerwowego, takie jak choroba Alzheimera i Parkinsona, zaburzenia psychiczne i otępienie.

Żeń-szeń to niezwykły adaptogen zwiększający odporność fizyczną i psychiczną organizmu na szkodliwe wpływy środowiska. Działa anabolicznie, chroni organizm przed wyczerpaniem. Posiada silne właściwości antyoksydacyjne, jest skuteczny w leczeniu anemii.

oxidacny stres

Stres oksydacyjny

Stres oksydacyjny w organizmie człowieka występuje, gdy produkcja reaktywnego tlenu (tzw. wolnych rodników, który powstaje jako produkt uboczny utleniania i metabolizmu) jest większa niż zdolność organizmu do detoksykacji lub neutralizacji tych związków reaktywnych. Powstawanie wolnych rodników zachodzi już podczas oddychania.

Brak równowagi między powstawaniem i eliminacją wolnych rodników prowadzi do uszkodzeń oksydacyjnych białek, cząsteczek i genów. Jeśli organizm nie jest w stanie wyeliminować tych wolnych rodników z organizmu, uszkodzenia nadal się rozprzestrzeniają.

U ludzi stres oksydacyjny jest związany z kilkoma chorobami , takimi jak miażdżyca, choroba Parkinsona, zawał serca i inne choroby serca i układu naczyniowego, choroba Alzheimera itp.

Do czynników zewnętrznych powodujących stres oksydacyjny można wymienić: nadmierną ekspozycję na promieniowanie UV, palenie tytoniu, niezdrową dietę (tłuste, smażone potrawy...), nadmierny wysiłek fizyczny (obciążenie organizmu - przetrenowanie), niektóre leki, zanieczyszczone powietrze i woda.

Tylko przeciwutleniacze mogą powstrzymać wolne rodniki w ich niszczącej funkcji. Niektóre występują naturalnie w organizmie, ale nie w takim stopniu, w jakim powstają wolne rodniki w organizmie. Antyoksydanty eliminują wolne rodniki, które następnie tracą swój destrukcyjny wpływ na komórki, geny i białka.

koenzym q10, účinky koenzýmu Q10, účinky koenzím Q10

Koenzym Q10

Koenzym Q10 (ubichinon), w skrócie Q10, jest związkiem o działaniu podobnym do witamin. Zawarty jest w większości ludzkich komórek, z wyjątkiem tych, które nie mają mitochondriów – są to krwinki czerwone i komórki soczewki w oku. Koenzym Q10 znacząco przyczynia się do przemiany energii zawartej w pożywieniu w energię chemiczną w postaci ATP (trójfosforanu adenozyny)*.

Narządy o największym zapotrzebowaniu na energię – serce, płuca i wątroba – zawierają najwięcej koenzymów. Starzenie się jest zwykle związane ze spadkiem koenzymu Q10 w mitochondriach komórek. Ponieważ rodniki tlenowe powstają podczas produkcji energii w mitochondriach, co powoduje kolejną mutację DNA, istotne jest, aby koenzym Q10 jako przeciwutleniacz znajdował się bezpośrednio u źródła wolnych rodników. Mitochondria są częścią prawie wszystkich komórek. Ich liczba jest różna w komórkach. Niektóre komórki mają po 1 mitochondrium, inne nawet tysiąc. Wszystko zależy od aktywności metabolicznej komórki. Wiele mitochondriów znajduje się w komórkach serca, ponieważ tutaj jedna komórka musi wytworzyć dużo energii, aby cały organizm mógł funkcjonować.

Koenzym Q10 pełni kluczową funkcję metaboliczną w organizmie. Oprócz tego, że jest przeciwutleniaczem i neutralizuje wolne rodniki tlenowe, zmniejszając stres oksydacyjny, pełni ważną rolę w produkcji energii w mitochondriach. Do 30 roku życia koenzym Q10 jest wytwarzany w organizmie każdego zdrowego człowieka w wystarczającej ilości, jednak wraz z wiekiem jego produkcja stopniowo maleje. W tym samym czasie organizm się starzeje. Starzenie się jest również związane z powstawaniem zmarszczek.

Brak koenzymu Q10 w organizmie objawia się obniżoną wydajnością, zmniejszoną aktywnością oraz zmęczeniem. Długotrwałe niedobory Q10 osłabiają organizm, spada zdolność koncentracji, dochodzi do szybkiego starzenia się nie tylko narządów ciała, ale także skóry, ponieważ zmniejsza się zdolność do regeneracji komórek.

*ATP (trójfosforan adenozyny) stanowi podstawowe źródło energii dla komórki. Energia jest uwalniana podczas hydrolitycznego rozszczepienia cząsteczki kwasu trójwodorowo-fosforowego z cząsteczki ATP, tworząc ADP (difosforan adenozyny).

adaptogeny

Adaptogen

Adaptogen odnosi się do substancji (pochodzenia roślinnego, zwierzęcego lub sztucznego), która zwiększa odporność organizmu na sytuacje stresowe, takie jak urazy, zmęczenie fizyczne i psychiczne, ale także strach i niepokój. Poprawia zdolność organizmu do przeciwstawiania się tym sytuacjom, tj. przystosowania się do nich.

Termin adaptogen został stworzony w 1947 roku przez naukowca radzieckiego N.V. Lazarewa. Aby jednak substancja stała się adaptogenem, musi spełniać określone kryteria:

  • mieć normalizujący wpływ na organizm ludzki,
  • zwiększać odporność organizmu, poprzez szeroki wachlarz czynników fizycznych, chemicznych i biochemicznych,
  • poprawiać stan zdrowia.

Adaptogeny to naturalne produkty, które:

  • poprawiają ogólną kondycję organizmu,
  • poprawiają stan komórek i tkanek układu nerwowego, naczyniowego i płciowego,
  • przyspieszają procesy gojenia i regeneracji organizmu,
  • spowalniają procesy degeneracyjne organizmu, starzenie się, zużycie narządów, tkanek i komórek,
  • korzystnie wpływają na kilka funkcji jednocześnie, regulują i równoważą patologiczne zmiany i wahania spowodowane nieprawidłowym funkcjonowaniem narządu, regulują zawartość i ilość niektórych substancji w organizmie,
  • działają przeciwzapalnie,
  • zwiększają siłę fizyczną i samopoczucie psychiczne.

Adaptogeny - składniki:

  • regulują funkcje organizmu,
  • nie powodują niepożądanych efektów w połączeniu z lekami.

Do adaptogenów należą np.: żeń-szeń prawdziwy (Panax Ginseng), cytryniec chiński (Schizandra chinensis), mumio, Rhodiola rosea i Leuzea carthamoides.

Natomiast kawa i inne rośliny zawierające kofeinę, efedrynę, pseudoefedrynę i kokainę nie są adaptogenami.

podhubie husenice cinskej

Cordyceps sinensis

Cordyceps sinensis, znany również jako chiński grzyb gąsienicowy, od kilku tysięcy lat jest jednym z tradycyjnych leków medycyny chińskiej. Można go znaleźć tylko w Tybecie, Nepalu i Chinach powyżej 3000 metrów nad poziomem morza. Warunki klimatyczne są bardzo trudne: średnia roczna temperatura wynosi 0,2-0,8 °C, wilgotność 50-70% , pokrywa śnieżna utrzymuje się od 140 do 286 dni w roku. W tych krajach jest opisywany jako „zimowym robakiem, letnim (leczniczym) ziołem” ze względu na jego niezwykłą formę podczas swojego istnienia. Latem występuje w postaci grzyba, zimą pasożytuje na larwach.

W krótkim okresie letnim Cordyceps zachowuje się jak grzyb – ma brązową barwę i przypomina zioło. Pasożytuje na bezkręgowcach, np, na larwie motyla Hepialus armoricanus i zaczyna na niej pasożytować. Kordyceps wnika w owada, aby żerować na nim i pobierać składniki odżywcze z jego ciała. Zainfekowana larwa pod wpływem działania pasożyta przemieszcza się blisko powierzchni, umiera, a na jej zwłokach wyrasta pełnopostaciowy grzyb. Wiosną znów kontynuuowany jest ten sam cykl.

Istnieje ponad 680 gatunków rodzaju Cordyceps, ale Cordyceps sinensis jest najbardziej znanym z nich. W czasach starożytnych Cordyceps był uważany za tak rzadki, że ważono go czterokrotnie w srebrze.

Cordyceps zawiera substancje biologicznie czynne, takie jak poliaminy, peptydy, 77 mikro i makroelementów, witaminy z grupy B, E, K, wszystkie niezbędne aminokwasy, glutaminian, L-tryptofan, argininę, lizynę, pochodne ergosterolu i alkaloidy. Ponadto ponad 80 rodzajów enzymów (w tym koenzym Q10), kwasy tłuszczowe (oleinowy, linolowy, palmitynowy i stearynowy) oraz sterole. Do najważniejszych substancji czynnych należą polisacharydy, nukleotydy i cyklosporyna.

Najbardziej aktywne składniki Cordycepsu:

  • KORDYCEPINA – ma działanie przeciwwirusowe, przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne;
  • ADENOZYNA – poprawia wykorzystanie tlenu przez komórkę, poprawia przepływ krwi, a tym samym przyczynia się do prawidłowego krążenia serca, mózgu i narządów płciowych; uczestniczy w produkcji energii;
  • KWAS KORDYCEPINOWY – wzmacnia układ odpornościowy i utrzymuje układ sercowo-naczyniowy w dobrej kondycji;
  • POLISACHARYDY - aktywują makrofagi i zwiększają ich aktywność, wspomagają detoksykację organizmu oraz działają jako silne przeciwutleniacze.

Cordyceps i jego działanie:

  • regulacja immunologiczna – tak jak może wzmacniać odporność, tak może ją obniżać w reakcjach autoimmunologicznych;
  • działa jako naturalny antybiotyk, wykazuje działanie bakteriostatyczne (hamuje rozwój bakterii);
  • ma działanie przeciwzapalne;
  • rozszerza naczynia krwionośne, zwiększa ukrwienie serca i płuc, reguluje gospodarkę wapniową i liczbę płytek krwi;
  • zmniejsza ilość cząsteczek lipidów i cholesterolu we krwi;
  • zwiększa przepływ krwi;
  • właściwości adaptogenne;
  • zwiększa zdolność organizmu do przystosowania się do braku tlenu, substancji toksycznych, dużych obciążeń fizycznych;
  • wykazuje działanie antyoksydacyjne, usuwa z organizmu substancje toksyczne (w tym metabolity leków);
  • poprawia dotlenienie wszystkich komórek organizmu – pozytywnie wpływa na wytwarzanie energii w mitochondriach;
  • zapobiega nadmiernemu zmęczeniu;
  • poprawia pamięć;
  • ma działanie odmładzające;
  • reguluje poziom cukru we krwi (poprawia stan diabetyków) – poprawia metabolizm glukozy we krwi, jednocześnie zwiększając wrażliwość na insulinę;
  • nie ma negatywnych skutków ubocznych;
  • obniża poziom fibrynogenu i lepkości krwi, co zmniejsza ryzyko zawału serca;
  • zwiększa popęd seksualny i funkcje seksualne zarówno u osób starszych, jak i młodych.
mutacia buniek

Mutacja komórkowa

Mutacje to zmiany dziedziczne, które objawiają się trwałymi i niepowtarzalnymi zmianami cech i właściwości organizmu, które są uwarunkowane zmianami w ich DNA. Jeśli ta zmiana nie zostanie usunięta przez mechanizmy komórkowe, staje się trwała i jest przekazywana potomstwu.

W zależności od efektu możemy mówić o mutacjach korzystnych, dzięki którym jednostka uzyskuje określoną poprawę, lub o mutacjach szkodliwych, mające szkodliwy efekt na zdrowie.

Mutacje

Za mutację odpowiedzialne są mutageny. Są to substancje lub czynniki zwiększające częstotliwość mutacji. Są one podzielone na trzy grupy:

  1. mutageny fizyczne – różne rodzaje promieniowania jonizującego i niejonizującego
  2. mutageny chemiczne – leki, pestycydy, substancje pozyskiwane z żywności
  3. biologiczne mutageny – niektóre wirusy onkogenne (rakotwórcze).

Wolne rodniki i powstawanie mutacji

Każda komórka naszego ciała doświadcza dziennie 10 000 „ataków” wolnych rodników. Oprócz DNA wolne rodniki uszkadzają również błony komórkowe, białka i tłuszcze. W ciągu 70 lat życia w organizmie powstaje około siedemnaście ton wolnych rodników.

Wolne rodniki mogą uszkadzać DNA, powodując mutacje. Zmutowane komórki mogą zatem przekształcić się w raka.